Ks. Roman Sitko urodził się 30 marca 1880 roku w Czarnej Sędziszowskiej jako ósme dziecko Marii z d. Borys i Wawrzyńca Sitko. W tym samym dniu (30.III.1880 r.) został ochrzczony. Kiedy miał sześć lat zmarła mu mama. Osierociła sześcioro dzieci (dwoje zmarło wkrótce po urodzeniu). Ojciec Romana trzy lata później ożenił się powtórnie. Jego żoną została Ludwika Porzuczek, wdowa z dwójką dzieci. Zamieszkali w Kamionce na porębach tzw. Sekwestru. Edukację szkolną Roman rozpoczął w Czarnej Sędziszowskiej. Do szkoły miał daleko – ok. 10 km. Później uczęszczał do szkoły w Sędziszowie Małopolskim gdzie zapewniano bogatszy program nauki. W 1892 roku Roman Sitko rozpoczął naukę w Gimnazjum rzeszowskim im. Ks. Stanisława Konarskiego. Było ono w tym czasie sławne, odznaczało się bowiem wysokim poziomem nauczania i wychowania. Uchodziło za jedno z najlepszych w Galicji. Tu uczyli się m.in. Władysław Sikorski, Stanisław Pigoń i wielu innych znanych później ludzi. Do Gimnazjum Roman Sitko uczęszczał w latach 1893 do 1900. Był zdolnym uczniem. Świadectwo dojrzałości otrzymał z odznaczeniem. Roman Sitko idąc za głosem powołania wstąpił w 1900 roku do Seminarium Duchownego w Tarnowie. Odbył studia filozoficzne i teologiczne, które zostały uwieńczone przyjęciem święceń kapłańskich z rąk biskupa Leona Wałęgi 29 czerwca 1904 roku. Jako alumn Roman Sitko należał do najzdolniejszych o czym świadczą wysokie oceny z egzaminów. Cały czas rozwijał też swoje życie duchowe. Ks. Roman Sitko jako neoprezbiter został mianowany kapelanem biskupa, prefektem Małego Seminarium Duchownego w Tarnowie oraz notariuszem Kurii Diecezjalnej. W międzyczasie był także zastępcą katechety w Gimnazjum w Tarnowie. Pełniąc te funkcje dał się poznać jako kapłan zdolny, pracowity, lojalny, pokorny i pobożny. Od 1907 roku ks. Roman Sitko pełnił obowiązki katechety w Gimnazjum w Mielcu. Pracował tam gorliwie jako katecheta i wychowawca młodzieży. Troszczył się, aby młodzież dobrze poznała zasady wiary i prowadziła życie zgodne z Ewangelią. Wspierał młodzież także materialnie. Dla najuboższej młodzieży i dojeżdżającej z okolic Mielca zbudował Bursę Gimnazjalną z kaplicą i salą, w której urządzano misteria i przedstawienia religijne. W Mielcu przeżył ks. Roman Sitko dzień 18 listopada 1918 roku, dzień odzyskania przez Polskę niepodległości. Później starał się budzić zapał ludzi do odbudowy zniszczonej Ojczyzny m.in. przez uroczyste nabożeństwa patriotyczne. W 1921 roku ks. Sitko został mianowany katechetą II Gimnazjum w Tarnowie oraz dyrektorem Bursy św. Kazimierza. W 1922 roku otrzymał nominację na Kanclerza Kurii Diecezjalnej w Tarnowie, którą pełnił przez piętnaście lat. W tym czasie przyczynił się do powstania kościoła ku czci Najświętszego Serca Pana Jezusa, uczył języka francuskiego w Małym Seminarium, wspierał materialnie Małe Seminarium i inne zakłady wychowawcze, był komisarzem biskupim w Domu Generalnym Zgromadzenia Sióstr Służebniczek w Dębicy. Otrzymywał liczne odznaczenia kościelne. Zasługi ks. Romana Sitki doceniły także władze państwowe. Ówczesny prezydent Rzeczypospolitej Polski Ignacy Mościcki odznaczył go orderem „Polonia Restituta”. W 1936 roku ordynariusz diecezji tarnowskiej Biskup Franciszek Lisowski mianował ks. Romana Sitkę rektorem Wyższego Seminarium Duchownego w Tarnowie. Był szczerze oddanym, troskliwym opiekunem i wychowawcą kleryków. Uczył i wychowywał alumnów dając przykład głębokiej wiary. Odznaczał się wielkim nabożeństwem do Matki Najświętszej. W 1937 roku zorganizował pielgrzymkę do Częstochowy, na Jasną Górę, gdzie odbyło się uroczyste nabożeństwo przed cudownym obrazem Matki Bożej i oddanie pod Jej opiekę całego Seminarium. Kiedy w 1939 roku wybuchła II wojna światowa wielu kapłanów zostało aresztowanych i zamordowanych. Seminaria Duchowne zostały zamknięte. Ks. Roman Sitko zatroskany o powołania kapłańskie zorganizował w 1940 roku studia teologiczne w Błoniu pod Tarnowem dla starszych kleryków, aby przygotować ich do przyjęcia święceń kapłańskich. Postanowił też, z narażeniem własnego życia prowadzić tajne nauczanie seminaryjne dla młodszych alumnów. 22 maja 1941 roku w uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego gestapo otoczyło kaplicę w Błoniu. Ks. Rektor Roman Sitko wraz z innymi księżmi i alumnami roku I zostali aresztowani. Wywiezieni do Tarnowa byli przesłuchiwani , bici i poniewierani. Ks. Sitko przez cały czas usilnie starł się o zwolnienie kleryków biorąc całą odpowiedzialność na siebie. Powtarzał, że sam chce ponieść śmierć byle kleryków wypuszczono na wolność. W dniu 27 sierpnia 1942 roku ksiądz Rektor Roman Sitko został wywieziony do obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu i uwięziony w bloku nr 25, gdzie otrzymał numer obozowy 61908. Odtąd wielokrotnie był głodzony, bity i poniewierany i prześladowany przez SS-manów. W październiku 1942 roku ks. Sitko wycieńczony obozowym życiem i codzienną fizyczna pracą idąc wraz z współwięźniami do pracy upadł w błoto z wyczerpania. Bity przez oprawców niemieckich leżał na ziemi. SS-man nadepnął ciężkim wojskowym butem na szyję księdza i na oczach współwięźniów tak długo naciskał nogą na jego gardło, aż ks. Roman przestał oddychać. Ksiądz Roman Sitko został zamordowany przez hitlerowców 13 października 1942 roku ( wymienia się też daty 17.X i najbardziej prawdopodobną 12.X). Ciało męczennika zapewne spalono w krematorium. Spełniło się życzenie ks. Rektora: „Sam gotów jestem życie oddać, byleby ci byli wolni, gdyż dla mnie śmierć z rąk niemieckich byłaby pięknym epilogiem życia.” Ojciec Święty Jan Paweł II w Liście Apostolskim „Tertio millennio adveniente” pisze: „Największym hołdem dla Chrystusa ze strony wszystkich Kościołów na progu trzeciego tysiąclecia będzie ukazanie przemożnej obecności Odkupiciela w owocach wiary, nadziei i miłości złożonych poprzez ludzi tylu języków i ras, którzy poszli za Chrystusem różnymi drogami chrześcijańskiego powołania”. Taki hołd złożył Błogosławiony Ksiądz Roman Sitko, który poniósł śmierć męczeńską za wierność Najwyższemu Kapłanowi – Jezusowi Chrystusowi. Ks. Roman Sitko został wyniesiony na ołtarze podczas pielgrzymki Jana Pawła II do Polski w 1999 roku. W Warszawie 13 czerwca 1999 roku został beatyfikowany jako jeden ze 108 Męczenników, którzy oddali życie za wiarę w obozach śmierci. Dla społeczności Kamionki wydarzenie to było bardzo ważne. Oto mała miejscowość leżąca pośród lasów, które kiedyś tworzyły Puszczę Sandomierską może pochwalić się swoim wielkim Rodakiem i Patronem. W miejscu gdzie kiedyś wychowywał się Błogosławiony zachowały się ślady domostwa – studnia z żurawem i gruszą. Dla upamiętnienia związku księdza Romana z tym miejscem postawiono krzyż oraz umieszczono kamienny głaz z wyrytym napisem: „Na pamiątkę ogłoszenia błogosławionym księdza Romana Sitki, który tu żył i wychował się. Beatyfikacji dokonał Ojciec Święty Jan Paweł II podczas wizyty w Polsce – Warszawa 13 czerwca 1999 r. Staraniem Nadleśnictwa Tuszyma”. Warto tutaj dodać, że na polanie obok znajduje się piękna drewniana Kaplica – pomnik wdzięczności, wzniesiona i ufundowana przez Nadleśnictwo Tuszyma. Drogę prowadzącą do Kaplicy nazwano „Aleją Błogosławionego ks. Romana Sitki”. Jest to przepiękny leśny szlak, który często przemierzają czciciele Błogosławionego ks. Romana. Na początku Wielkiego Postu - w piątek po Środzie Popielcowej, odbywa się Droga Krzyżowa od kościoła parafialnego w Kamionce do Kaplicy błogosławionego ks. Romana. Rozważania poszczególnych stacji nawiązują do męczeństwa ks. Rektora. Wierni dziękują w ten sposób za świadectwo wiary swojego Rodaka. W maju nabożeństwa ku czci Matki Bożej rozpoczynają się tam, gdzie żył ks. Roman Sitko – wielki czciciel Maryi. Miejsce to nazywane przez miejscowych Sekwestr łączy ludzi podczas śpiewu „Chwalcie łąki umajone”, który brzmi tu jak najbardziej autentycznie. Ważną datą jest co roku 13 czerwca. To dzień beatyfikacji ks. Romana. W tym dniu od kilku lat odbywa się Zlot Gimnazjalistów z okolicznych szkół. Młodzież spotyka się podczas mszy św., aby podziękować za sakrament bierzmowania i prosić bł. ks. Romana o opiekę na niełatwych życiowych drogach. Duchowe przeżycia potęguje urokliwa o tej porze roku natura. W roku 2006 miało miejsce wydarzenie szczególnie ważne dla uczniów i nauczycieli Gimnazjum w Kamionce. 13 czerwca Gimnazjum otrzymało imię Błogosławionego Księdza Romana Sitki. Była to piękna i podniosła uroczystość, która zgromadziła bardzo wielu uczestników. Najpierw w Kaplicy Błogosławionego została odprawiona msza św. pod przewodnictwem Ordynariusza Diecezji Rzeszowskiej Ks. Biskupa Kazimierza Górnego. Kazanie wygłosił Ks. Rektor Wyższego Seminarium Duchownego w Tarnowie ks. Wiesław Lechowicz. Później wszyscy zebrani przeszli do szkoły gdzie odsłonięto pamiątkową tablicę i miała miejsce dalsza część uroczystości. Bł. ks. Roman Sitko jako wychowawca młodzieży, rektor Seminarium Duchownego, męczennik stanowi piękny wzór do naśladowania. Oby młodzież chciała i potrafiła na nim się wzorować. Parafianie Kamionki spotykają się przy Kaplicy bł. ks. Romana także w październiku każdego roku w okolicach daty śmierci swojego Rodaka. Odprawiane jest wtedy nabożeństwo różańcowe oraz msza św., podczas której wierni modlą się za wstawiennictwem swojego Patrona. Czcicielami bł. ks. Romana są także myśliwi z miejscowego Koła Łowieckiego „Cietrzew”, którzy zanim rozpoczną polowanie w dzień św. Huberta gromadzą się na mszy św. przy Kaplicy na Sekwestrze. Troszczą się także o Kaplicę i jej otoczenie, aby wyglądało jak najpiękniej. Do ks. Romana przez cały rok pielgrzymuje wiele osób. Często można spotkać tam osoby, które korzystając z ciszy lasu kontemplują to miejsce i Tego Patrona. Można tam spotkać także zorganizowane grupy pielgrzymkowe z różnych miejscowości. Latem przybywają tu uczestnicy Oaz. Przechodzi tędy jedna z grup Rzeszowskiej Pieszej Pielgrzymki na Jasną Górę oddając cześć bł. ks. Romanowi i prosząc go o opiekę na trasie pielgrzymkowej. Szczególną grupę pielgrzymów do Błogosławionego Księdza Romana Sitki stanowią co roku ci, którzy są niejako spadkobiercami Jego dzieła. To diakoni Seminarium Tarnowskiego. Podążając trasą związaną z miejscami ważnymi w życiu ks. Romana docierają także do Kamionki. Tutaj modlą się wraz ze swoimi Przełożonymi o to, aby bł. ks. Roman Sitko był dla nich wzorem i wsparciem. Kult bł. ks. Romana Sitki jest ciągle żywy. Często w rozmowach ludzie podkreślają, że wierzą w szczególną opiekę swojego wielkiego Rodaka, który został wyniesiony na Ołtarze. Modlą się do Niego także podczas Nowenny, która jest odprawiana w kościołach w Kamionce i Czarnej Sędziszowskiej. Ku czci ks. Romana zostało odsłoniętych kilka tablic pamiątkowych m.in. w vestibulum Wyższego Seminarium Duchownego w Tarnowie, w kościele Najświętszego Serca Pana Jezusa w Tarnowie, Kaplicy Gimnazjalnej w Mielcu, kościele parafialnym w Czarnej Sędziszowskiej, kościele parafialnym w Kamionce. Na miejscu dawnej kaplicy seminaryjnej w Błoniu, skąd zabrano ks. Romana Sitkę do więzienia stanął pomnik. Także jedna z głównych ulic Tarnowa nosi nazwę Błogosławionego.